قصه ها ابزار مناسبی برای زنده نگه داشتن فرهنگ ایران و آشنایی با دیگر فرهنگ ها و ملیت های روی زمین هستند. پرداختن به فرهنگ بومی و انتقال مفاهیمی چون صلح، نوع دوستی و توسعه به کودکان فردا تنها از طریق قصه ها امکان پذیر است زیرا که اجباری در آن نبوده و از طرفی کنجکاوی گوش دادن به قصه در وجود بچه ها به فور است. قصه بسیار ارائه می شود اما از نظر ما قصه باید مستقل از کارتن و انیمیشن و تصاویر متحرک باشد. قصه یک ارتباط یک طرفه با کودک نیست، ارتباطی دو سویه است و وقتی کامل شده که کودک با تخیل خود قصه را در ذهنش ماندگار کند. تصاویر مانع چنین ارتباط ژرفی هستند و راه تخیل کردن را برای بچه ها می بندند. همه ما قصه هایی از پدر بزرگ و مادربزرگهایمان به یاد داریم آنچه بیاد مانده است انتقال ماندگار قصه در وجود شما از طریق تخیل خودتان حین گوش دادن بوده است.